Persoonlijk | Gelijkwaardig | Betrokken | Vertrouwd

Wat kan ik verwachten van een familieopstelling?

Ruim anderhalve maand geleden (mei 2019) deed ik, tijdens mijn opleiding zelf weer eens een (familie-) opstelling. Dat doe ik wel vaker als ik met vragen zit. Toch vond ik het deze keer spannend. Ik deed namelijk een opstelling over mijn eigen praktijk Groei & Inzicht en over de reden dat het tot op dat moment nog niet liep zoals ik graag wilde.

Waarom vond ik dat nou zo spannend?

Dat kwartje viel al wel snel. Want, wat nou als het antwoord zou zijn dat ik gewoon niet geschikt ben als ondernemer? Of als zou blijken dat ik misschien wel te hoge verwachtingen heb van mezelf? Dat zou wel een hele vervelende uitkomst zijn, want voor mijn gevoel is het werk wat ik nu doe echt wel mijn roeping.

Ik  besloot om de angst even te parkeren. En ik vroeg me af wat ik te verliezen had. Ik weet namelijk dat een opstelling me vaak inzicht en richting geeft. En als dan zou blijken dat ik niet geschikt ben, dan is dat iets waar ik mee moet dealen.

Dat hele proces ging uiteraard niet zo snel en gemakkelijk als dat ik het hier nu beschrijf, maar is voor de context van het verhaal wel interessant.

De opstelling

Tijdens de opstelling bleek dat ik zelf als coach en opsteller stevig sta en dat ik er volop vertrouwen in heb. Ook de representant van mijn doelgroep gaf aan dat hij echt met smart op mij zat te wachten. Dat was dus het probleem niet.

En dat klopt ook. Ik heb namelijk voor mezelf heel helder wie mijn doelgroep is. En ook wat ik te bieden heb. Iets wat ik ook terugkrijg van de mensen met wie ik mag werken.

We gingen een stapje dieper. En daar dook 'ineens' mijn blokkade op. Mijn angst om zichtbaar te zijn kwam boven drijven. Want, als je zichtbaar bent, dan word je gezien. En dan kunnen mensen iets van je vinden. De opsteller zei: 'wat nou als ik morgen een advertentie voor je in de krant zet waarin staat wat jij allemaal te bieden hebt'. Daar dacht ik even over na en toen antwoordde ik dat ik dat eigenlijk wel heel fijn zou vinden. Op zijn vraag 'waarom doe je het dan niet zelf?', moest ik even slikken.

Waarom doe ik dat dan niet zelf? Nou, ehm….

En daar was het…. omdat ik blijkbaar liever heb dat anderen zeggen dat ik goed ben, dan dat ik zelf moet zeggen.

Ik mag toch niet over mezelf zeggen dat ik goed ben?

De angst in de ogen kijken

Als ik niet aan mensen durf te vertellen wie ik ben en wat ik te bieden heb of als ik er zelf eigenlijk niet in durf te geloven dat ik het waard ben om daar ook echt voor te gaan staan. Dan wordt het voor mijn klanten natuurlijk ook heel moeilijk om mij te vinden. En om daarin te geloven.

In de opstelling keek ik mijn angst letterlijk in de ogen. Dat gaf zoveel rust. Zelfs de representant van mijn doelgroep werd daar heel blij (en emotioneel) van.

En nu, ongeveer anderhalve maand later, stroomt het weer in mijn praktijk. Ik heb afspraken met klanten, mensen die graag terugkomen bij mij na een eerste sessie. En er staan afspraken voor trainingen in het najaar.

Zo bracht ook deze opstelling mij weer een heel mooi en bijzonder inzicht. En sindsdien stroomt het weer...

Contact

Heb je vragen, of wil je meer informatie over familieopstellingen? Neem dan gerust contact met me op.