Vrouwen (en ook mannen) praten niet gemakkelijk over hun kinderwens. Al helemaal niet als er sprake is van vruchtbaarheidsproblemen, een miskraam (of abortus) of als zwanger worden niet vanzelf gaat.
Ik vind het best moeilijk om deze blog te schrijven. Omdat het gaat over dingen waar ik zelf ook met maar weinig andere mensen over praat. En toch vind ik het belangrijk om dit verhaal te vertellen. Juist omdat het zo lastig is. En juist omdat ik niet de enige ben.
In de afgelopen jaren heb ik drie keer een miskraam gehad. En opnieuw zwanger worden blijkt lastig. En dat is frustrerend en verdrietig.
Want iedere maand word ik – of ik er nou wel of niet mee bezig ben – geconfronteerd met het feit dat het weer niet gelukt is om zwanger te worden.
En zeker in deze (corona)tijd, waarin het onzeker is of het ziekenhuis openblijft, of ik naar een afspraak mag gaan (omdat ik verkouden ben), vind ik het extra zwaar. De onzekerheid over of het er ooit van gaat komen, mijn leeftijd, het zijn dingen waar ik weinig tot geen invloed op heb. En ondertussen is er nog steeds die wens voor een (tweede) kindje.
Al een aardige tijd volg ik een aantal groepen waar (meestal) vrouwen hun verhalen delen over hun kinderwens, (on)vruchtbaarheid, vruchtbaarheidsbehandelingen (IUI, IVF, ICSI, etc.), ongewenste kinderloosheid, miskramen, etc.
En wat me in die groepen opvalt, is dat veel van de vrouwen er maar met weinig met andere mensen (vrienden/ familie) over praten.
Eén van de redenen is dat deze vrouwen zich vaak onbegrepen voelen. Ze krijgen vaak te maken met goedbedoelde, maar niet helpende tips, adviezen en vragen, zoals:
En ik begrijp het hoor, want we willen het graag oplossen, lichter maken voor de ander.
En ook al is het allemaal waar of gedeeltelijk waar, en ook al is het echt goed bedoeld. Het is geen antwoord op het verdriet en de onzekerheid van het ‘niet lukken’, van het ‘niet weten’.
Want de angst en onzekerheid over of het ‘ooit’ gaat lukken, is niet in woorden uit te drukken.
Als het niet lukt om zwanger te worden, als het niet lukt om een partner te vinden met wie je het aandurft, als je niet weet of je op deze wereld kinderen wilt laten opgroeien, als je een miskraam (of meer dan één) hebt gehad, als je iedere maand meerdere keren naar het ziekenhuis moet voor inwendige echo's, inseminatie, terugplaatsing of als je hormonen moet spuiten (waar je echt niet altijd een leuker mens van wordt of waar je je in ieder geval niet echt een leuker mens door voelt), dan zijn er maar weinig woorden die echt helpend zijn. Ook al zijn ze nog zo goedbedoeld.
Het enige wat dan (een beetje) kan helpen, is een luisterend oor, of een schouder.
Want je weet heus wel dat het niet helpt om er in te blijven hangen. Je weet ook heus wel dat het beter is om er niet te veel mee bezig te zijn. En er zijn al genoeg twijfels of je echt die weg in het ziekenhuis moet bewandelen, als het niet lukt.
Er zijn weinig dingen in het leven waar je zo weinig invloed op hebt, maar die zo diepgeworteld zitten in je systeem als de wens om zwanger te worden of een kindje te krijgen.
En dan kun je nog zo rationeel zijn, gevoelsmatig werkt het echt anders.
En dus is het zaak om zo goed en kwaad als het kan je leven te blijven leven, plannen te maken, te genieten van de mooie dingen in het leven (want ja, ook die zijn er echt voldoende). En tegelijk is het belangrijk om aandacht te hebben voor dat grote verdriet, dat grote gemis in je leven. Zodat het niet je hele leven gaat beheersen.
Zelf kijk ik altijd graag naar de achterliggende boodschap (want ik geloof dat die er is).
Zo kwam ik op het idee om vrouwen (stellen) met een kinderwens te begeleiden met behulp van een (familie)opstelling. En dat heb ik in de afgelopen jaren veel gedaan.
Ik vind dat zo bijzonder!
Want naast het feit dat iedere opstelling invloed had op degene die de opstelling deed, vielen er ook voor mij steeds meer puzzelstukjes op hun plek.
Ik ontdekte een aantal interessante dingen die de vraagstellers (en ik) gemeen hebben. En ik ontdekte dat onder de (niet vervulde) kinderwens vaak nog een veel diepere laag ligt. Een laag waarin er iets is dat gezien wil worden.
Nu hoor ik je denken: ja maar bij sommige mensen gaat zwanger worden toch vanzelf, hebben die dan geen onderliggend verhaal? Of sommige vrouwen worden toch zwanger van een zucht, hoe zit dat dan?
Eerlijk gezegd? Geen idee.
Het doen van een opstelling betekent ook echt geen garantie op een zwangerschap. Was het maar zo.
Wel levert het vaak belangrijke inzichten op, waardoor dingen weer gaan stromen en waardoor rust ontstaat. Het kan zijn dat je echt afscheid moet nemen van het idee dat je ooit moeder (of vader) zult worden. Dat betekent rouw, verdriet, loslaten (iets anders dan over je pijn en verdriet heen stappen).
Het kan ook het begin zijn van rust, van meer verbinding met jezelf en je partner of een zwangerschap.
Zelf geloof ik nog steeds dat een opstelling tijdens mijn opleiding in 2016 er mede aan heeft bijgedragen dat ik voor het eerst zwanger werd. En twee weken terug had ik zelf een heel bijzondere opstelling/ healing rondom mijn eigen kinderwens. En ik moet zeggen dat ik me sinds die tijd een stuk rustiger voel. Ik voel meer vertrouwen.
Ik krijg veel mooie en bijzondere reacties terug van de vrouwen/ stellen die ik mag begeleiden. En dat raakt me. Het maakt ook dat ik dit graag wil delen met nog veel meer vrouwen en stellen. Omdat ik het zonde vind als je met deze grote thema’s zo in eenzaamheid blijft worstelen.
Wil jij ook eens op een andere manier kijken naar jouw kinderwens? Of herken je je in één van onderstaande thema's?
Voel je welkom om het te komen onderzoeken. Een individuele sessie van anderhalf uur geeft vaak al veel inzicht.
Wil je meer informatie? Lees dan vooral even verder op mijn pagina over begeleiding bij kinderwens, over (familie) opstellingen of neem contact op.
Wil je graag eens wat dieper kijken en voelen hoe het hebben van een (onvervulde) kinderwens van invloed is op jouw leven in het hier en nu? Meld je dan aan een individuele of relatieopstelling of meld je aan voor de themadag Kinderwens met behulp van opstellingen. Deze dag organiseer ik samen met Willemijn Thiel.
Wil je mij helpen om meer mensen te bereiken? Deel dan gerust deze blog.