Persoonlijk | Gelijkwaardig | Betrokken | Vertrouwd
Al een behoorlijke tijd heb ik last van een angst. Namelijk, de angst om flauw te vallen. Ik wist niet dat het een bestaande angst was, maar blijkbaar is het een fobie: asthenofobie.
De eerste keer dat ik me herinner dat ik er last van had, was op de middelbare school. Tijdens een les EHBO werden er een aantal verhalen verteld, onder andere over verstikking en een stabiele zijligging. Er werd een heel beeldend verhaal verteld en blijkbaar had ik een nogal sterk inlevingsvermogen. Ik voelde me duizelig worden en licht in mijn hoofd. En moest heel hard mijn best doen om niet flauw te vallen.
Op zich geen heel gekke situatie, maar vanaf dat moment zat ik tijdens alle EHBO-lessen op de gang. Achteraf een beetje een rare reactie van een docent om mij dan maar op de gang te laten blijven, maar op dat moment voelde het voor mij prima. Dat nare gevoel van flauw vallen wilde ik liever niet. En dus leerde ik om mijn angst te vermijden. In de jaren die volgden, kon ik er redelijk goed mee omgaan. Op een paar kleine paniekaanvallen in de bus na dan. Als mensen achter mij zaten en begonnen over ernstige dingen waarbij sprake was van letsel, of over tandartsbezoeken waarbij getrokken moest worden, begon ik te hyperventileren. Maar al met al, kon ik er goed mee leven. Ik bleek goed in staat om de angst te vermijden.
Later leidde het nog wel eens tot rare - en achteraf best grappige - situaties. Zo bezocht ik eens een concert van Anouk. Toen ik eindelijk vooraan stond en een heel goed uitzicht had op de show, viel er ongeveer 10 meter verderop iemand flauw. Niet veel later zat ik zelf op de EHBO omdat ik dreigde flauw te vallen. Gelukkig heb ik vanaf een afstandje nog steeds kunnen genieten van een mooi concert. En gelukkig kan ik er nu om lachen.
Ik had me voorgenomen om, zodra ik kinderen zou krijgen, iets te doen met mijn angst. Het zou me toch niet gebeuren dat ik naast mijn kind in de speeltuin zou liggen, als hij bloedend uit het klimrek zou vallen. En dus, toen ons zoontje een maand of 6 was, besloot ik om me op te geven voor een EHBO-cursus. Om mijn angst te overwinnen en om in ieder geval te weten hoe ik zou moeten handelen in geval van nood.
Mijn zoektocht, een EHBO-cursus met speciale aandacht voor mensen met de angst om flauw te vallen, viel nog niet mee. Ik kon een privécursus gaan doen, maar de kosten daarvoor waren hoog. Ik kwam er achter dat mijn angst om flauw te vallen een naam had, asthenofobie en besloot dat ik waarschijnlijk meer baat zou hebben bij omgaan met mijn angst, dan aan een EHBO-cursus.
En zo ging ik naar de huisarts en kwam terecht bij een psycholoog. Iemand die er voor heeft geleerd.
Buiten het feit dat ik me door haar helemaal niet gehoord en begrepen voelde, kwam ik er achter hoe lastig het eigenlijk is om hulp te krijgen, zonder dat je een diagnose hebt. Ik moest een briefje ondertekenen waarmee ik tekende voor een officiële diagnose, een angststoornis. Pfoeh, dat vond ik nogal een ding. Ja, ik was angstig. Ik was bang om flauw te vallen. Maar ik had toch geen angststoornis? Het voelde voor mij alsof ik meteen een stempel kreeg.
En die stempel, zegt in mijn ogen zo weinig over wat iemand nodig heeft. Over wat ik nodig had. Ja, een diagnose kan een richting aangeven, maar zinvoller lijkt het mij om te onderzoeken waar angst vandaan komt. En vooral ook wat er nodig is om de angst te overwinnen.
De therapie heb ik overigens na een paar sessies beëindigd. Ik voelde me niet serieus genomen. Na een toneelspelletje, waarbij ze met rode kleurstof op haar vinger aan kwam en zei: 'au, ik heb me gesneden', besloot ik om er mee te stoppen. En dat was niet omdat ik bang was om flauw te vallen.
Inmiddels heb ik succesvol een cursus EHBO voor baby's en kinderen afgerond. En met behulp van een opstelling heb ik mijn angst verder onderzocht. Het heeft me rust gegeven. En het zal vast nog wel eens voorkomen dat ik flauwval. Maar ik weet nu dat ik vooral bang was voor mijn angst.
Ik ben meer dan mijn angst en zo wil ik ook graag behandeld worden.
Heb jij naar aanleiding van deze blog vragen of wil je reageren? Neem dan gerust contact op.